گروه صنایع معدنی کاپراستار

پرکامبرین

پرکامبرین

بیش از 4 میلیارد سال از تاریخ زمین در بازه زمانی است که با نام پرکامبرین شناخته می­‌شود. واژه پرکامبرین واژه­‌ای غیررسمی است که به بازه زمانی قبل از کامبرین (538 میلیون سال قبل) اطلاق می­‌شود. در این بازه زمانی، به‌واسطه عدم یکپارچگی سنگ­‌های به‌جامانده، ماهیت دگرسان و تغییر شکل یافته آنها و شواهد بسیار کم فسیلی ارائه تقسیم‌بندی مشخص نسبت به دیگر دوره‌های زمین‌شناسی همواره با چالش همراه بوده است. بااین‌حال پرکامبرین به سه ائون (Eon) هادئن، آرکئن و پروتروزوئیک تقسیم می­‌شود.

جدول زمان زمین‌شناسی و مقایسه پرکامبرین با باقی تاریخ زمین به همراه حوادث مهم در پرکامبرین


هادئن اشاره به بازه تشکیل زمین از 4/567 میلیارد سال تا 4 میلیارد سال دارد که شواهد سنگی ندارد. سن قاعده هادئن بر اساس اولین جامد شناخته شده که به‌صورت ادخال­های (Inclusion) غنی از کلسیم- آلومینیوم درون یک شهاب‌سنگ کندریتی برخوردی به زمین بوده و با سیستم ایزوتوپی اورانیوم – سرب (U-Pb) تعیین سن شده است.

قدیمی­ترین قطعه شناخته شده از زمین، زیرکن­‌هایی هستند که در سنگ‌های رسوبی دگرگون شده (Metasedimentary Rocks) در استرالیا کشف شده‌­اند.

آرکئن بازه زمانی 4 میلیارد سال تا 2/5 میلیارد سال قبل و تقسیم شده به چهار اِرا (Era) ائوآرکئن، پالئوآرکئن، مزوآرکئن و نئوآرکئن تقسیم می­‌شود. قاعده پالئوآرکئن با گنیس­هایی در کانادا، (قدیمی­ترین سنگ باقی­مانده) شناخته می­شود. حد بالای آن با ظهور اولین شواهد حیات (3/7 میلیارد سال) در سنگ‌های رسوبی که استروماتولیت نامیده می­شوند و در گرینلند و استرالیا کشف شده­اند، مشخص می­‌شود.  به عبارتی استروماتولیت­ها ساختارهای رسوبی – آلی هستند که نتیجه واکنش بین سیانوباکتری­های فتوسنتزکننده (فاز آلی) و شرایط شیمیایی محیط (فاز رسوبی) بوده و در نهایت تناوبی از باکتری (لایه­های تیره) و رسوب (لایه روشن) به وجود می­آید (Vasconcelos et al.  2014)

در اواخر آرکئن دو پدیده مهم یخبندان و حادثه اکسیژنی بزرگ (GOE) رخ ‌داده است. در این بازه میزان اکسیژن در جو به 2درصد رسید! (این میزان امروزه 21درصد است). به عبارتی در پی این حادثه، جو زمین که حاوی آمونیاک، نیتروژن، بخار آب، متان و دی­اکسیدکربن بود به‌تدریج با ورود اکسیژن به جو، آرام‌آرام روند تشکیل حیات هوازی به وجود آمد. گریفین و همکاران (Griffin ­et al., 2014) به‌واسطه شواهد ژئوشیمیایی و مطالعات ایزوتوپی سنگ‌های ماگمایی و آرکئن را به سه قسمت پالئوآرکئن، مزوآرکئن و نئوآرکئن تقسیم کرد. در پالئوآرکئن پوسته زمین پوسته زمین راکد و ترکیبی مافیک داشته است. در مزوآرکئن، همراه با وارونگی جبه (Mantle Overturn)  و فعالیت­های ستونی (Plume Activity) بوده که منجر به گسترش جبه لیتوسفری شبه­قاره­ای شده است. در نئوآرکئن فعالیت­های ستونی متعدد رخ داده است که برخی اشکال تکتونیک صفحه­ای به وجود آمده­اند. شواهد انتقال مواد پوسته­ای سطح به اعماق جبه در الماس­های درون کیمبرلیت­ها دیده می­شود. در 3/5 میلیارد سال قبل مجموعه گرانودیوریت – ترنجمیت – تونالیت (Tonalite – Trondhjemite – Granodiorite (TTG))  به‌صورت گسترده­ای رخ دادند که با دومین پیک ماگمایی در 2/3 میلیارد سال قبل دنبال شده و مقارن با اولین رخداد تشکیل رسوبات حاشیه غیرفعال (Passive Margin Sediments) در 3 میلیارد سال قبل و بالاآمدگی قاره­ها از زیر آب بوده است. در این بازه کراتون­ها به وجود آمدند.

تکامل زمانی لیتوسفر همراه با کاهش دمای جبه از بازه بیش از 3200 میلیون سال تا 2500 میلیون سال


پروتروزوئیک که از 2/5 میلیارد سال قبل شروع و به 538 میلیون سال (مرز پرکامبرین – کامبرین) ختم می­شود و شامل سه اِرای پالئوپروتروزوئیک، مزوپروتروزوئیک و نئوپروتروزوئیک که این سه اِرای گفته شده به 10 دوره تقسیم می­شود (شکل1). پروتروزوئیک زمان تغییر از رژیم تکتونیکی سوپرکراتون­های پراکنده و کوچک آرکئن به تشکیل اولین ابرقاره زمین (تحت نام نونا) است. در این بازه فعالیت­های ماگمایی قاره­ای و کوهزایی کاهش پیدا کرد و رسوبات حاشیه­ غیرفعال نیز از بین رفتند. بواسطه سردشدگی جبه، حرکات نسبی کمتر شد. در پروتروزوئیک دارای حوادثی هستیم که دارای گسترش جهانی بوده و قابلیت انطباق نقاط مختلف جهان را با هم میسر می­کند. تشکیلات آهن نواری (BIF) یکی از این حوادث مهم است که در اوایل پروتروزوئیک شکل گرفته­اند. با رخداد GOE میزان این رسوبات غنی از آهن کاهش پیدا کرد. همچنین کاهش در میزان کانی­هایی نظیر پیریت، اورانینیت، سیدریت و خاک­های قدیمه غنی از آهن نیز مرتبط به GEO است. در بازه زمانی کریوژنین (Cryogenian) رسوبات یخچالی را داریم به طوریکه در این دوره به علت دمای منفی 50درجه و گسترش یخچال­ها از عبارت زمین توپ­یخی و نهایتا در بازه زمانی ادیاکارا (Ediacara) که آخرین بخش از پرکامبرین است اولین مجموعه فسیلی مشخص و پرسلولی دیده می­شود. همچنین در این دوره، بسیاری از خشکی­ها نمایان شدند.

وضعیت خشکی­ها در اواخر پرکامبرین – دوره ادیاکارا – 600 میلیون سال قبل


مطالب مرتبط:

پرکامبرین در ایران

کامبرین

تازه ترین اخبار

بازدید از محدوده معدنی ایرج و نوشیروان

بازدید از محدوده معدنی ایرج و نوشیروان

به گزارش روابط عمومی گروه صنایع معدنی کاپر استار در تاریخ یکم تیر ماه 1402 مدیریت مجموعه به همراه مدیران ارشد اعم از اکتشاف، برنامه ریزی و کنترل...

بیشتر بخوانید...
برگزاری کارگاه آموزشی «کانه آرائی» (جلسه دوم)

برگزاری کارگاه آموزشی «کانه آرائی» (جلسه دوم)

به گزارش روابط‌ عمومی کاپراستار، در راستای افزایش سطح دانش فنی همکاران محترم و هم افزایی حداکثری معاونت های مجموعه، مورخ 9 مرداد 1401 دومین جلسه...

بیشتر بخوانید...
پی جویی و اکتشاف در محدوده معدنی نیکو

پی جویی و اکتشاف در محدوده معدنی نیکو

زمین‌شناسی، پی‌جویی و اکتشاف به عنوان نخستین مرحله از چرخه عمر یک معدن، می‌تواند در ادامه فعالیت‌های این چرخه اعم از استخراج، فرآوری و...

بیشتر بخوانید...
برگزاری کارگاه آموزشی «کانه آرائی» (جلسه نخست)

برگزاری کارگاه آموزشی «کانه آرائی» (جلسه نخست)

به گزارش روابط‌ عمومی کاپراستار، در راستای افزایش سطح دانش فنی همکاران محترم و هم افزایی حداکثری معاونت های مجموعه، مورخ 9 مرداد 1401 نخستین...

بیشتر بخوانید...
برگزاری کارگاه آموزشی زمین‌شناسی توصیفی (جلسه دوم)

برگزاری کارگاه آموزشی زمین‌شناسی توصیفی (جلسه دوم)

به گزارش روابط‌ عمومی کاپراستار، در راستای اجرایی نمودن سیاست پرورش نیروهای متخصص و در جهت هم افزایی حداکثری میان معاونت های مجموعه و افزایش...

بیشتر بخوانید...
برگزاری کارگاه آموزشی زمین‌شناسی توصیفی (جلسه نخست)

برگزاری کارگاه آموزشی زمین‌شناسی توصیفی (جلسه نخست)

به گزارش روابط‌ عمومی کاپراستار، در راستای اجرایی نمودن سیاست پرورش نیروهای متخصص و در جهت هم افزایی حداکثری میان معاونت های مجموعه و افزایش...

بیشتر بخوانید...